پیش بینی خصوصیات پالس های حوزۀ نزدیک گسل با اعمال اثر راستاگرایی

شناخت خصوصیات پالس های پریودبلند برای طراحی سازه ها در حوزۀ نزدیک گسل از اهمیت زیادی برخوردار است. امروزه پی بردن به ویژگی های خاص حرکات حوزۀ نزدیک و آثار مخرب آن روی سازه ها از چالش های پیش رو برای زلزله شناسان و مهندسان زلزله است. از مهم ترین آثار جنبش نیرومند زمین در حوزۀ نزدیک گسل، پالس های پریودبلند ناشی از اثر راستاگرایی هستند که به طور عمده در مؤلفۀ عمود بر گسل پدیدار می شود. شبیه سازی تعینی این پالس ها برای نواحی ای که از آن داده های کافی در دسترس نیست، نقش مهمی در تخمین آن ها ایفا می کند. برای بررسی تأثیرات پالس سرعت، مدل های ساده شده ای نظیر مستطیل، مثلث و سینوس ارائه شده است، اما مطالعات اخیر نشان داده است که ساده سازی های این چنینی در مطالعۀ رفتار دینامیکی سازه ها به نتیجه گیری های نادرست خواهد انجامید. در این تحقیق با استفاده از روش اجزای محدود- عدد موج گسسته (discrete wave numberّfinite fault- ) برای محاسبۀ تابع گرین محیط لایه ای، پدیدۀ لغزش گسل طی زلزله و ایجاد پالس های پریودبلند، بررسی عددی شده است. همچنین با فرضیات گوناگون که بتواند پارامترهای مؤثر در مدل ازجمله نوع گسل، سرعت گسیختگی، بزرگای زلزله و فاصله از گسل را پوشش دهد، رکوردهای حوزۀ نزدیک زیادی تولید شده است و در آخر با تطبیق این رکوردها با مدل تحلیلی ارائه شده توسط ماورودیس و پاپاجورجیو (2005)، پارامترهای اساسی مربوط به پالس های پریودبلند تجزیه وتحلیل می شوند. این نتایج را می توان برای ارائۀ روابط آماری کالیبراسیون پالس راستاگرایی حوزۀ نزدیک استفاده کرد.